W roku 1827, w którym X. Opat Wnorowski XX. Benedyktynów Pułtuskich rospoczął naprawę kościoła, a szczegóniey wież upadkiem grożącym; w którym się zajął porządnem ułożeniem książek klasztornych: spostrzegłem nad kaplicą P.Jezusa rękopism oprawny w kształcie mszału, zawierający w sobie arkuszy dwieście jeden: czytałem go z pilnością i wiele mieysc pięknych znalazłem (…) Składa on się prawie z samych dyalogów, tragedyy i komedyy pisanych (…). Ktoby ie pisał? Trudno wiedzieć: zdaie się, że albo Jezuici, albo swieccy nauczyciele przy szkole pułtuskiey będący.