Pani Lans-Komisarz na rocznicy Powstania

29 sierpnia Pułtuszczanie, dla których patriotyzm należy do kategorii moralnego zobowiązania, a nie wydarzeń na pokaz (w młodzieżowym słowniku: lans), przybyli do MCKiS wypełniając salę kina, aby uczcić pamięć Bohaterów Powstania Warszawskiego w obchodzoną w tym roku 80 rocznicę jego wybuchu. Program słowno-muzyczny „Warszawa walczy, Warszawa trwa!”, przygotowany przez pułtuską Grupę Teatralną „Ucho od Śledzia” wraz z miejscowymi muzykami, dostarczył nam niezwykłych przeżyć, poruszając aż do autentycznych, płynących z głębi wzruszonych serc łez. Przychodząc nawet się tego nie mogliśmy spodziewać, to była emocjonalna BOMBA (spodobało mi się to określenie – dzięki za nie, TV OSKAR).

Wspaniale, więc w czym rzecz?

Otóż na koniec przedstawienia, gdy publiczność stojąc, kolejny raz nagradzała tak samo  stojących wykonawców brawami burzliwymi jak akcja „Burza” niemal (tak mi się historycznie-rocznicowo skojarzyło), oklaskując właśnie ich podziękowania dla sponsorów, bez których przedstawienia by nie było, gdy ze strony wykonawców nie padły jeszcze najważniejsze podziękowania wieczoru, podziękowania dla wszystkich Powstańców Warszawskich wraz z apelem do nas o pielęgnowanie pamięci i o Nich, i o Powstaniu (miało to miejsce dopiero później), na scenę weszła..., a jakże – jak wszędzie w ostatnim czasie - Pani Marzena Cendrowska, Komisarz p.o. Burmistrza!

Zupełnie nieoczekiwanie, odbierając jednej z osób mikrofon, z tejże sceny zabrała głos niczym gospodarz spotkania - wszak włodarzem miasta jest i basta. Były  „gospodarskie” podziękowania i kwiaty, coś tam o wspólnocie i zaproszenie na organizowane 1 września przez Miasto i Panią Komisarz p.o. Burmistrza spotkanie - śpiewanie okupacyjnych piosenek (my wspólnota, „wicie rozumicie”, działamy, dalej świętujmy razem). Przeciwko wspólnocie i śpiewaniu nie mam nic, wręcz przeciwnie, co do kwiatów można powiedzieć, że przecież to miło, a nawet wspaniale, artystom kwiaty nawet do stóp zdarza się rzucać na wielkich światowych scenach, w czym zatem, poza oczywistym faux paux, które nie powinno się zdarzać obytym w świecie wielkomiejskim elitom, ta rzecz?

Ano w tym, że wydarzenie nie było organizowane przez Gminę Pułtusk w ramach rocznicowych obchodów (choć tam aż cały Wydział Promocji Miasta pomysłami tętni) i Gmina nie miała z nim nic wspólnego, Burmistrz Pułtuska nie objął go też autorytetem swego Urzędu i nie sprawował nad nim honorowego patronatu. Nie było również organizowane przez MCKiS, lecz – subtelna różnica - w MCKiS, któremu, co powszechnie wiadomo, za komercyjny wynajem sali trzeba zapłacić. Było przygotowane i zorganizowane przez grupę pasjonatów muzyki, poezji i teatru, nie będącą zespołem MCKiS. Zatem w jakim charakterze „nie na swojej imprezie” i nie wzmacnianej też honorowo powagą swego Urzędu, pojawiła się Pani Komisarz na scenie, zabierając mikrofon i głos i w czyim imieniu?  Ach, te kwiaty, jak miło je dostawać, ale i jak równie miło z radosnym uśmiechem je wręczać przy owacjach i w błyskach fleszy na scenie...

Ano w tym także, że widowisko zostało sfinansowane, w tym wynajem sali, ze środków pochodzących od prywatnych darczyńców, przedsiębiorców, Gmina Pułtusk nie wydała na przedstawienie ani jednej złotówki. Żaden z nich nie zabierał głosu, chociaż miałby pierwszorzędne do tego prawo i nie pozował wśród aktorów i muzyków w tym blasku fleszy pośród owacji. Stawiam tezę, że także nie zabiegała Pani Komisarz u nich o to wsparcie, bo jak już wiadomo z wywiadu, o którym jeszcze wspomnę, Panią Komisarz interesują tylko wzniosłe i najwyższe cele: KPO i szwajcarskie środki. W takim razie, ponownie zapytam: Pani Komisarz p.o. Burmistrza w jakim wystąpiła charakterze na scenie, nie kiwnąwszy przedtem nawet palcem, aby widowisko się odbyło ? Ach, te kwiaty...

Ano w tym jeszcze, że parę dni wcześniej media obiegła wiadomość, że obecna Pani Komisarz p.o. Burmistrza, wcześniej kandydatka w wyborach na burmistrza, także kandydatka w wyborach do europarlamentu, jeszcze raz i to już po raz trzeci (!) wystartuje w tegorocznych pułtuskich wyborach: jako kandydatka KWW Koalicji Obywatelskiej dla Pułtuska w wyborach na Burmistrza Miasta Pułtuska. Może się zakręcić w głowie od tego co obecnie, co ciut wcześniej i znów już tuż tuż, zatem takim skołowanym jak ja, Pani Komisarz p.o. Burmistrza, proszę wytłumaczyć, czyż nie wystąpiła Pani na scenie zabierając mikrofon i głos w charakterze Kandydatki KWW KO dla Pułtuska w wyborach na Burmistrza Miasta Pułtuska? Właśnie znamy już odpowiedź, pytanie było retoryczne, Pani Komisarz p.o. Burmistrza, proszę nie odpowiadać.  Ach, te kwiaty...

Ano w tym i to już czwarte „Ano” - dla obeznanych w cyklu publikacyjno-wydawniczym cóż za nadzwyczajny zbieg okoliczności - już następnego dnia po spektaklu, Pani Komisarz p.o. Burmistrza w wywiadzie dla portalu pułtusk24.pl podkreśla (warto przeczytać), jak bardzo pragnęła, aby Pułtusk włączył się w obchody wybuchu Powstania Warszawskiego, bo to „niezwykle ważne wydarzenie”, więc na pierwszego zorganizowano kwiatki, biegi i dołączono się samorządowo do społecznej inicjatywy „Dzieci z bramy 44”, bo „samorząd to wspieranie społecznych inicjatyw” Doprawdy? (por. „Ano” 1 i „Ano” 2)  Spektakl aż jakiś, 29-go ku czci Powstańców i Powstania, a dzień potem wywiad i o wartościach, i wspieraniu inicjatyw i zgroza, wyjść mogło, że inwencja szefów promocji miasta co do rocznicy Powstania wyczerpała się już tamtego pierwszego dnia - na wieczornym podświetleniu..., a jakżeby inaczej, Ratusza! Wybory blisko, więc w myśl podprogowej zasady: wszystkie światła na Panią Komisarz p.o. Burmistrza („Mówimy – Lenin, a w domyśle – partia, mówimy – partia, a w domyśle Lenin”; to nieoceniony Majakowski). I teraz już wiemy, bo lepiej reagować zawczasu, skąd na nie swojej imprezie „gospodarskie” wejście na scenę Kandydatki  KWW Koalicji Obywatelskiej w wyborach na Burmistrza: w blasku fleszy, głos ze sceny, bukiet kwiatów – oto Pułtusk z Panią Komisarz p.o. Burmistrza na czele, znów włączył się w obchody. Bukietem kwiatów na nie swojej imprezie. Ach, te kwiaty...

To nie koniec tych „Ano”, ale zostały już same, powiedzmy, drobnostki. Tak tylko dla jasności. Śmiało, proszę przemówić Pani Komisarz p.o. Burmistrza, przemówić równie śmiało, jak śmiało wkroczyła Pani na nie swoją tego wieczoru scenę, by przemówić w blasku fleszy. Zatem, Pani Komisarz p.o. Burmistrza, do późnych godzin zatroskana każdego dnia o stan finansów publicznych, aż brakuje czasu na przyjęcia mieszkańców (dobry ten wywiad, dobry), skoro nie była Pani na spektaklu jako Komisarz p.o. Burmistrza, choć próbowała nam się złudnie ze sceny jako jej gospodarz jawić, a nie była też Pani sama, to kto za bilety zapłacił, przemówi i teraz Pani? KWW Koalicja Obywatelska dla Pułtuska, czy też płaciła Pani z własnej kieszeni? Bo przecież, będąc też Komisarzem p.o. Burmistrza, Kandydatka KWW Koalicja Obywatelska dla Pułtuska, nie płaciła chyba z miejskiej kasy? Na wszelki wypadek nie dopuszczam nawet myśli, broń Boże, że przy zarobkach w randze pułtuskiego burmistrza i tak zasobnej, rządzącej partii, weszła Pani na darmowe wejściówki, bo niby z jakiej racji miała Pani wejść na komercyjny mimo wszystko event za darmo? Pieniądze, pieniądze, jeszcze raz pieniądze, wszystko kosztuje, chyba nie bez przyczyny oprócz biletów potrzebne były pieniądze sponsorów, którym dziękowano oklaskami, BO MIASTU NIE BYŁO ZA CO DZIĘKOWAĆ (a zarobiło jeszcze na wynajmie sali), gdy właśnie wchodziła Pani na nie swoją tego wieczoru scenę, by przemówić i podpinając się pod nie swoje, też zebrać oklaski. Pani Komisarz p.o. Burmistrza, proszę więc wyjaśnić: tamtego wieczoru,  za co dostała Pani od zdezorientowanej widowni oklaski? Bo dostać oklaski za nic, to prawdziwa marketingowa sztuka speców od wizerunku, ale nie od wizerunku miasta, tylko wizerunku Kandydata KWW Koalicja Obywatelska dla Pułtuska, a przy okazji Komisarz p.o. Burmistrza. No chyba nie za ten bukiecik? A za bukiecik kto płacił? Dowiemy się? Ach, te kwiaty...

Ach te kwiaty, lanserskie kwiaty. Historyczna rocznica, polityczny lans, historyczne skojarzenia. Semantycznie słowo lans kojarzy mi się z lansjerami, no tymi wiadomo, Kozietulski, Somosierra, szarża. Można powiedzieć, że jacy lansjerzy, taka szarża – tam szarża na armaty i wieczna sławy chwała, tu szarża na scenę i wizerunkowa wielka chała. Powiadają czasem: trzeba wiedzieć, kiedy zejść ze sceny. Za to Pani Lans-Komisarz na odwrót, należy podpowiadać wprost (jak ongiś suflerka, nomen omen też przy okazji wyborów, JE Prezydentowi RP Bronisławowi Komorowskiemu), kiedy na scenę nie wchodzić. Co do 29 sierpnia podpowiem: Pani Marzena Cendrowska, albo Komisarz p.o. Burmistrza, albo Kandydatka KWW Koalicja Obywatelska dla Pułtuska, albo osoba siedząca na sali tylko w skromnej roli miłośniczki pułtuskiej sceny (jak pozostali na widowni), naprawdę mogła te kwiaty do stóp na scenę rzucić, zamiast na nią wchodzić. Choć to nie światowa wielka scena, a prowincjonalne raptem miasto, ale za to wówczas, zapewniam Kandydatkę KWW Koalicja Obywatelska dla Pułtuska, tu u nas, na prowincji, byłoby choć na chwilę i wielkomiejsko i tak światowo, a wrażenie jakie! Ale co tu podpowiadać po czasie, gdy Pani Lans-Komisarz, włodarz miasta, na fejsowych stronach Miasta, chwali się nie swoim wydarzeniem i dalej można ją sobie oglądać na scenie z 29 sierpnia w roli gospodarza nie swojej imprezy. Pani Komisarz p.o. Burmistrza, proszę powiedzieć wreszcie, czym się tam na tym fejsie przed wyborami Pani chwali i jaka w tym Pani zasługa? A zgoda na publikację spektaklu, a prawa autorskie? Na wszelki wypadek pytam, bo nigdzie fragmentu nie można w necie znaleźć, nawet na stronie MCKiS, a tylko u Pani jest. Wykupiliście wyłączność na całe? To dajcie wszystkim info i link.

Podobno (w rzeczy samej słowa samej Pani, odsyłam do cennego wywiadu) „w Pułtusku zasiedziały się polityczne klany wzajemnej adoracji”, więc dla odmiany... teraz mamy wszędzie, przy każdej okazji i bez żadnej okazji, adorować tylko Panią, w pomieszanych rolach Komisarza p.o. Burmistrza i Kandydatki KWW KO w Pułtusku na Burmistrza Miasta Pułtusk? I kogo jeszcze? Bo klan wielkomiejskich obytych w świecie fachowców, to Pani Lans-Komisarz zdążyła już szybko tutaj stworzyć, upychając ich wszędzie na publicznych synekurach. Strach pomyśleć, jakiego asa w rękawie trzymała dla nas Pani na jesień, gdyby nie męska decyzja P. Krzysztofa Nuszkiewicza i jego rezygnacja - wszak obecny Dyrektor MCKiS, człowiek porządny i wieloletni pracownik, podobnie jak Pani, od wiosny jest też tylko p.o., choć nie z PO.

Skoro o MCKiS mowa. Pani Kandydatki z wiosennych wyborów klip oznajmiał mieszkańcom Gminy, że jego oferta jest bardzo skromna, zapowiadała w nim nową ofertę kulturalną, stworzenie nowoczesnego centrum kultury, promujące talenty mieszkańców w każdym wieku, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. To może teraz obecna Kandydatka KWW Koalicja Obywatelska dla Pułtuska odpowie, co jako Komisarz p.o. obowiązki Burmistrza, mając szansę przez te parę miesięcy się wykazać, dla MCKiS zrobiła oraz w jaki sposób poszerzyła jego ofertę? Nikt tam Pani wcześniej od dawna nie dostrzegł, żaden obiektyw nie utrwalił, a co do promocji, to 29 sierpnia, gdy pojawiła się tam Pani pierwszy raz od lat... lecz na cudzej imprezie, wypromowała Pani tylko siebie, więc słusznie zasługuje Pani na nadane przeze mnie miano: Lans-Komisarza. Pani nowa oferta kulturalna to szansonistów spoza miasta granie na fontannowym spontanie, na które Pani Komisarz p.o. Burmistrza zaprasza. A gdzie oferta dla MCKiS?

I na koniec jeszcze raz historycznie, rocznicowo i edukacyjnie, dorośli ludzie, pokształceni, a z historią na bakier i tłumaczyć trzeba jak dzieciom. 1 sierpnia 44 świętujemy w Polsce, bo to święto radości wolnych w tamtych dniach Polaków z nadzieją wolności dla całego kraju, choć tak tragiczne w skutkach. 1 września 39 to dzień napaści na Polskę, utraty wolności i takich dni nie świętujemy, bo nie ma czego, te dni otaczamy szczególną refleksją, nie wspólnym radosnym śpiewaniem. Jeżeli Pani Lans-Komisarz tego nie wie, to proszę zorganizować podobne śpiewanie 17 września – też rocznica i też agresji. Tylko co będzie wtedy leciało z głośników Ratusza?

Pułtusk, 1 września 2024 r., kwatera cmentarna Obrońców Września, niewiele grobów. Żadnego wieńca od Miasta. Żadnego znicza na żadnym grobie. Żadnego symbolicznego, pojedynczego kwiatka. Na krzyżach nawet jednego centymetra biało-czerwonej wstążki, choć kosztuje grosze. Za to w amfiteatrze „wspólnota śpiewu”, zorganizowana przez Miasto i pod osobistym patronatem, a jakże, Pani Komisarz p.o. Burmistrza i wkrótce też kolejne fontannowe granie na spontanie (ile płacimy za wieczór, można wiedzieć?). Wy, wielkomiejscy celebryci, obyci w wielkim świecie europejczycy, tu na polskiej prowincji jesteście strasznie obciachowi. I nawet nie znacie granic swojego obciachu. Na pułtuskich grobach Powstańców Warszawskich też nikogo i niczego od was nie było, tak spełniła Pani Komisarz p.o. Burmistrza swe pragnienie, aby Pułtusk włączył się w obchody (ten wywiad naprawdę był bardzo ciekawy).

Pani Lans-Komisarz, jak każdemu kandydatowi, życzę w nadchodzących wyborach powodzenia – jako obywatel. Jako  wyborca natomiast, 13 października pójdę do urny z życzeniem: wracajcie do siebie, lans patrioci, do swoich wielkich miast.

Dane autora pozostawiamy - na wyraźne życzenie - do wiadomości redakcji